- Jestem taka szczęśliwa. Muszę wszystkim powiedzieć!

— Znasz tę młodą damę?— spytałem.
- Była sierotą - przyznał. - Jednak nasze małżeństwo okazało się pomyłką. Bała się zostawać sama, więc zrezygnowałem z pracy. Próbowałem ją kochać. Miała urodzić moje dziecko. Jednak nie potrafiłem się zmusić do miłości. W końcu zaczęła mnie nienawidzić. Nie obwiniam jej o nic.
Delacroix rządziła w Balfour House, ale nie mogła pojąć, dlaczego tak źle traktował jedyne
Nie wahał się ani chwili. Szarpnął za klamkę, lecz w tym samym momencie Rick wychylił się ku niemu tak gwałtownie, że Santos uderzył ramieniem w drzwiczki, te zaś ustąpiły pod naporem i wnętrze wozu zalało światło.
Nie, to niemożliwe. Gloria nie może być taka. Wierzył w jej szczerość, w ich wzajemną miłość.
— Nic się nie stanie, jak raz pójdą spać nieco później.
- Przekonaj mnie, że jest inaczej.
- Nie oczekiwałam zapłaty, to chyba jasne, ale skoro nie chcesz przyjąć poczęstunku - wytarła ręce w fartuch - to za niego zapłać.
- A kobiety po nich sprzątały - dodała Klara.
Do tej pory zawsze pracowała w zamożnych domach, ale takiego przepychu jeszcze
- Tak, milordzie, ale dostał polecenie, żeby wywoskować parkiet w sali balowej.
Santos obszedł biurko, wyjął z szuflady sześć pudełek na biżuterię. W każdym znajdował się tandetny krzyżyk, z gatunku tych, jakie można było kupić w Dzielnicy. Santos wyjął jeden z nich.
Takim samym tonem przemawiał lord Kilcairn, gdy chciał być czarujący, lecz
Ruszył przez tłum gości do głównej sali balowej. Przy stole z przekąskami dostrzegł

Miała nadzieję, że panie Delacroix jeszcze śpią, a hrabia nie domyśli się, do czego ona
Wygląda się w nich elegancko.
- Tam. Koło bramy, po prawej. Ten w czarnej koszulce i okularach przeciwsłonecznych.
Podchwycił jej wzrok.
Na tę myśl puls jej przyspieszył. Co się z nią dzieje?
równowagę, kiedy ściągał jej pończochy. Niewiele brakowało, żeby zemdlała, lecz
wiek obu dam. Kiedy jednak dostrzegł, że lord Daubner kieruje się ku drugiemu stołowi,
Być, choćby przez jeden wieczór, na miejscu Glorii.
- O co chodzi? - spytał Lucien zaniepokojony.
— Ale pieniądze, panie Holmes, pieniądze?
- Nigdy nie mówiłam o tym nikomu. Nawet Liz. Tak bym chciała zapomnieć o tamtym dniu.
żebyśmy chodziły z panią na spacery.
- Ze mną - uśmiechnął się lekko. - Jackson, niestety, już zajęty.
Nie potrafiła stwierdzić, czy jest na nią zły.
Gdybyśmy zawarli z nim pokój, może kuzyn James nadal by żył.